Grönland’ın Buz Tabakasının Derinliklerinde Akan 1.000 Kilometre Uzunluğundaki Nehir

Hesaplamalı modeller, Grönland’ın derin içlerinden çıkan eriyen suyun buzul altı vadinin tüm uzunluğu boyunca akabileceğini ve adanın kuzey kıyısı boyunca Petermann Fiyordu’ndan çıkabileceğini öne sürüyor. Buz örtüsü modellerini bu açık vadi ile güncellemek, gelecekteki iklim değişikliği tahminleri için ek bilgiler sağlayabilir.

Radar araştırmalarında daha önce Grönland’ın iki ila üç bin metre buzun altına gömülü ana kayası haritalandı. Araştırma verilerindeki boşlukları doldurmak ve ana kaya derinliklerini çıkarmak için matematiksel modeller kullanıldı. Araştırmalar uzun vadiyi ortaya çıkardı, ancak suyun içinden serbestçe akmasını önleyerek bölümlere ayrıldığını öne sürdü. Bununla birlikte, vadiyi parçalara ayıran zirveler, yalnızca matematiksel modellemenin eksik verileri doldurmak için kullanıldığı alanlarda ortaya çıkıyor, bu yüzden gerçek olamaz.

Hokkaido Üniversitesi’nin Düşük Sıcaklık Bilimi Enstitüsü’ndeki bilim adamları Christopher Chambers ve Ralf Greve, vadi açıksa ve Grönland’ın erimesiyle bilinen iç kesimlerinin derinliklerinde erime artarsa ​​neler olabileceğini keşfetmek istedi. Oslo Üniversitesi’ndeki araştırmacılarla işbirliği yaparak, kuzey Grönland’daki su dinamiklerini vadi segmentasyonu olan ve olmayan su dinamiklerini karşılaştırmak için çok sayıda simülasyon yaptılar.

Yakın zamanda The Cryosphere’de yayınlanan sonuçlar, vadi gerçekten açıksa, buz tabakasının tabanında eriyen suyun nasıl akacağı konusunda çarpıcı bir değişiklik olduğunu gösteriyor. Grönland’ın kuzey kıyısında 1.000 kilometreden daha uzaktaki Petermann Fiyordu’na kadar erime alanından ayrı bir buzul altı su yolu uzanıyor. Su yolu yalnızca vadi segmentasyonu kaldırıldığında görünür; peyzaj veya su dinamiklerinde başka büyük değişiklikler yoktur.

Chambers, “Sonuçlar uzun bir buzul altı nehri ile tutarlı,” diyor, “ancak önemli ölçüde belirsizlik var. Örneğin, vadi boyunca akacak ne kadar su varsa, ne kadar su olduğunu ve gerçekten çıkıp çıkmadığını bilmiyoruz. Petermann Fjord’da ya da yeniden dondurulmuş ya da yol boyunca vadiden kaçıyor. “

Su akıyorsa, model, vadinin nehir yatağına benzer şekilde nispeten düz olması nedeniyle vadinin tüm uzunluğunu geçebileceğini öne sürüyor. Bu, buz tabakasının hiçbir kısmının fiziksel bir abluka oluşturmadığını gösteriyor. Simülasyonlar ayrıca, deniz seviyesinin 500 metre altına yerleştirilmiş düz bir vadi tabanı ile fiyorda doğru 100 metre aşağıda ayarlanandan daha fazla su akışı olduğunu ortaya koydu. Ek olarak, erime, bilinen bir bazal erime bölgesinde yalnızca derin iç kısımda arttığında, simüle edilmiş boşaltma, yalnızca vadi engeli kaldırıldığında vadinin tüm uzunluğu boyunca artırılır. Bu, vadi formu ile üzerini örten buz arasındaki oldukça ince ayarlanmış bir ilişkinin, çok uzun bir vadi su yolunun gelişmesine izin verebileceğini göstermektedir.

Politermal Buz Levhaları için Simülasyon Kodu (SICOPOLIS) adı verilen çalışmada kullanılan modeli geliştiren Greve, “Simülasyonların doğru olduğunu doğrulamak için ek radar anketlerine ihtiyaç var” diyor. “Bu, Grönland buz tabakası için temelde farklı bir hidrolojik sistem getirebilir. Böylesine uzun bir buzul altı hidrolojik sistemin doğru simülasyonu, değişen bir iklim altında gelecekteki buz tabakası simülasyonları için önemli olabilir.”