Japonya ve ABD’deki kuruluşlar arasında ortak bir araştırma projesi, deniz avcıları için önemli bir besin kaynağı olan zooplanktonun, okyanus suyu ve havadaki kimyasal dimetil sülfidin (DMS) konsantrasyon gradyanını takip ederek konumlandırılabileceğini gösterdi. Şu anda, deniz avcılarının vücut boyutlarını korumak için yeterli yiyecek aradıkları ve buldukları hakkında çok az şey biliniyor. Bu çalışmanın, yiyecek ararken deniz organizmalarının kimyasal tetikleyicilerine yönelik araştırmaları genişletmesi bekleniyor.
Kril ve kopepodlar gibi zooplanktonlar, birçok büyük deniz hayvanı için ana enerji kaynağıdır. Büyük yırtıcılar, muazzam bedenlerine güç sağlamak için yeterli enerjiyi sağlamak için bu küçük yaratıklardan büyük miktarda tüketmelidir. Yiyeceklerini nasıl buldukları hala tam olarak anlaşılamamıştır.
Krill, ozmotik basınçla başa çıkmak için vücutlarında suda çözünür bileşikler üreten ve tutan fitoplanktonla beslenir. Bu, deniz suyunda hayatta kalmak için çok önemlidir. Bu bileşiklerden biri dimetilsülfoniopropiyonattır (DMSP). DMSP kükürt elementleri içerir ve zwitteriyoniktir, yani bir amino asit gibi hem pozitif hem de negatif yüke sahiptir. Bakteriler tarafından okyanus havası veya kurutulmuş deniz yosunu ile ilişkili tanıdık aromaların bir bileşeni olan DMS’ye parçalanır. Fitoplanktonda depolanan DMSP, zooplankton fitoplankton üzerinde otladığında deniz suyuna salınır; bu, yoğun zooplankton alanlarında daha yüksek DMS konsantrasyonlarına neden olduğu varsayılır. Deniz avcılarının besin kaynaklarını bulmak için DMS konsantrasyonunu kullanabileceği düşünülmektedir. Yapay olarak salınan DMS’ye olan ilgi bazı yırtıcı türlerde gösterilmiş olsa da,
Fenomeni araştırmak için Kumamoto Üniversitesi ve Woods Hole Oşinografi Enstitüsü’nden uluslararası bir araştırma ekibi, deniz suyu ve atmosferik DMS konsantrasyonlarını sürekli ve otomatik olarak analiz etmek için yeni bir araç geliştirdi. Stony Brook Üniversitesi’nden bir araştırmacıyla birlikte, cihazı Haziran 2019’da birçok balina türü için bir beslenme alanı olan Cape Cod, Massachusetts kıyılarında bir anket yapmak için kullandılar. Araştırmacılar kimyasal ölçümler aldı, zooplankton ve balık biyokütlesini kaydetti ve okyanus yüzeyindeki bir dizi kesitte balina konumlarını kaydetti.
Çalışmaları, varsayıldığı gibi, fitoplankton üzerinde zooplankton otlatmanın, çevredeki alanlara kıyasla daha yüksek lokalize DMS konsantrasyonlarına yol açtığını ortaya koydu. Aksine, balık biyokütlesi ile DMS konsantrasyonu arasında hiçbir ilişki bulunmadı. Ölçümlerine dayalı simülasyonlar, balinalar gibi büyük deniz avcılarının DMS konsantrasyon gradyanını tespit edebilmesi durumunda, artan DMS konsantrasyonlarının ardından, rastgele yüzdüklerinden daha yoğun zooplankton besleme alanlarına ulaşmalarına izin vereceğini göstermektedir.
Kimyasal ölçümleri yöneten Profesör Kei Toda, “Denizdeki avcı hareket yörüngelerinin yanı sıra kimyasalın konsantrasyonunu ölçerek DMS ve avlanma arasındaki ilişkiyi araştırmak için bu araştırma projesini gelecekte genişletmeyi planlıyoruz” dedi. “Ayrıca diğer çekici kimyasalları keşfetmeyi ve bunların balinalar, deniz kuşları ve penguenler gibi deniz avcılarının davranışlarıyla ilişkilerini incelemeyi planlıyoruz. Şubat 2020’de Antarktika’da kambur balinaların hareketlerini DMS ile ilgili olarak incelemek için bir pilot çalışma yapıldı, ancak orada hala kimyasal maddeler ve avlanma arasındaki ilişkiyi sürdürmek için ele alınması gereken bazı konulardır. Yakın gelecekte bazı ilginç bulgular elde edeceğimize inanıyoruz. “