Hidro-politika geleceği şekillendirecek mi?

Suya ‘sonraki petrol’ denildi. Önümüzdeki on yıllarda hidro-politika, su temini jeopolitiği, diplomasiyi ve hatta çatışmayı etkileme potansiyeline sahiptir.

2008 James Bond filmi Quantum of Solace, 007’yi küresel egemenliğe meyilli kötü bir suç örgütüyle karşı karşıya getiriyor. Tabii ki kulağa eşit geliyor… ama bu özel kötü adamlar ağı, hasara neden olmak için lazer veya füze kullanmıyor.

Hayır, Quantum örgütünün benzersiz ve alçak bir planı var: Bolivya’nın su kaynağının kontrolünü ele geçirmek.

Kötülük örgütünün filmdeki rolü tamamen gerçekçi olmasa da, bu kurgu, ciddi olarak düşünmeye değer bir senaryo ortaya koyuyor: Bir ülkenin su kaynağı kesilirse ne olur ? Küresel serpinti ne olur?

Bir düşünün: tabii, hayatta kalmak için suya ihtiyacımız var. Ama aynı zamanda bir ülkenin ticaretini, ticaretini, yenilikçiliğini ve ekonomik başarısını da besler. Bu, Eski Mısır’daki Nil’den Brezilya yağmur ormanlarındaki Amazon’a kadar çok eskiden beri böyleydi.

Su kütleleri tipik olarak ülkelerin doğal sınırlarını oluşturmaya yardımcı olurken, birkaç ülke nehirlere veya göllere erişimi paylaşma eğilimindedir – örneğin Nil, yalnızca yaklaşık bir düzine ülkeden geçer. İnsanlığın çatışmaya ne kadar eğilimli olduğu düşünüldüğünde, “hidro-politik” nitelikte daha fazla tozlanma olmaması şaşırtıcı.

Uzmanlar hemfikir: suya erişim olmasaydı dünya barışı olmazdı. Bu nedenle, önümüzdeki birkaç on yılın en büyük zorluklarından biri, bu aşırı hassas su yönetimi durağanlığını sürdürmek olabilir. 21. yüzyılda tatlı su kaynakları kuruyor, iklim değişikliği deniz seviyelerini yükseltiyor ve sınırları değiştiriyor , patlayıcı nüfus artışı dünya kaynaklarını zorluyor ve küresel aşırı milliyetçilik diplomatik ilişkileri test ediyor. Bu arada, su talebi 2000 ve 2050 yılları arasında% 55 kadar gitmesi bekleniyor . Önümüzdeki yüzyılda küresel bir kaynak olarak değeri açısından “bir sonraki petrol ” olarak tanımlandı .

Öyleyse suya küresel erişimi ve dolayısıyla küresel barışı garanti etmek için ne yapabiliriz?

Dünya barışı hidro-politika ile ilişkilidir.

Suyun siyaseti şekillendirmedeki rolü yüzyıllar öncesine dayanıyor. Yenilikçi su yönetimi çözümleri için dünya çapında bir rekabet düzenleyen XPrize’de küresel kalkınma ve uluslararası genişleme yönetici müdürü Zenia Tata, “Antik dünyada, büyük su kütleleri insanlar ve uluslar için doğal sınırlar oluşturdu” diyor . “Ancak günümüzün jeopolitik manzarası çok farklı görünüyor” ve suya erişim her şeyden önemli.

Uzmanlar hemfikir: suya erişim olmasaydı dünya barışı olmazdı

Dünyanın pek çok bölgesinde, su kütleleri birkaç ülkeden geçiyor veya birçok ülkenin sınırlarına sürtünüyor. “Nehir kıyısındaki su hakları” denen şey burada devreye giriyor.

Nehir söz konusu olduğunda, nehrin çıktığı yerdeki yukarı havza ülkeleri, aşağı havza ülkeleri üzerinde doğal güç ve kaldıraçtan yararlanır. Bu tür nehir kenarı sıcak noktaları bol miktarda bulunur. Ve genellikle zaten tedirgin olan yerlerdedirler.

Orta Doğu’da, Ürdün Nehri havzası, uzun süredir devam eden siyasi gerilim bölgeleri olan Ürdün, Filistin ve İsrail de dahil olmak üzere birçok bölge için birincil su kaynağıdır. Bu arada Suriye’de, bir milenyuma yakın en kötü kuraklık , ülkenin neslini belirleyen iç savaşından ve sözde İslam Devleti’nin kurulmasına yol açan radikalleşmeden kısmen sorumlu tutuldu .

Mısır ve Etiyopya , yüzyıllardır Nil Nehri’nden gelen suyun geliştirilmesine karşı savaşırlar : İkonik nehir Etiyopya’da doğar, ancak doğası gereği kavgacı bir ilişki kuran Mısır’da sona erer. 2015 yılında Mısır ve Etiyopya, Afrika’nın en büyük barajı olan ve Temmuz ayında açılması planlanan nehir üzerinde Büyük Etiyopya Rönesans Barajı’nı inşa etmek için yeterli farklılıkları bir kenara bıraktı. Ülkeler ayrıca  nehir erişiminin adil olmasını sağlamaya çalışan bir anlaşma imzaladılar .

Tata, benzer zorluklarla karşılaşan birçok gelişmiş veya gelişmekte olan pazara işaret ediyor: ” Malezya’nın Singapur’la 99 yıllık anlaşmasını ele alalım ve onlara Johor Nehri’nden temiz suya ücretli erişim sağlama” diyor Tata. “Singapur, tartışmasız gezegenimizdeki en ilerici ülkelerden biridir, ancak sınırları içinde yeterli tatlı su kaynağı olmadan, tüm sanayi, ticaret, ticaret ve kültür sabit kalacaktır.”

Cevap, daha fazla yiyecek ve suya sahip ülkelerin bu malzemeleri diğer ülkelere nasıl ihraç ettiğinde olabilir.

California merkezli bir su kaynakları bilgileri kar amacı gütmeyen Pacific Institute’a göre , 2000’den günümüze kadar dünya çapında suyla ilgili düzinelerce çatışma yaşandı .

Öyleyse herkesin yeterince su almasını nasıl sağlayabiliriz ve böylece 21. yüzyılda göreli dünya barışını nasıl koruyabiliriz? Gerçek cevap, sözde “su savaşları” olarak adlandırılan ülkelerde başkalarının su kaynaklarını kontrol eden ülkelerde olmayacak. Daha ziyade, daha fazla yiyecek ve suya sahip ülkelerin bu kaynakları diğer ülkelere nasıl ihraç ettiklerinde cevap olabilir.