Can drinking mineral-rich water prevent hypertension?

Could adding calcium and magnesium to drinking water be a practical way to lower high blood pressure in people who live in areas where drinking water is deficient in these minerals? A recent study has linked drinking water of higher salinity to lower blood pressure in people living in a coastal region of Bangladesh. Sources of drinking water in the region can vary in salinity due to the influx of seawater. While water of higher salinity contains more sodium, which can raise blood pressure, it also has more calcium and magnesium. The researchers explain this in a Journal of the American Heart Association paper about the study. “Calcium and magnesium are protective; they decrease blood pressure,” says lead study author Abu Mohammed Naser, who is a postdoctoral fellow in the Rollins School of Public Health at Emory University in Atlanta, GA. He and his co-authors attribute the study’s findings to the benefits of magnesium and calcium outweighing the harms of sodium.

Data on water salinity, blood pressure limited

Yüksek tansiyon veya hipertansiyon, 2010 yılında 1,39 milyar insanın bu durumla yaşadığını tahmin eden 2016 Dolaşım araştırmasına göre, dünya çapında erken ölümlerin “önde gelen önlenebilir nedeni” dir. Kan basıncının çok yüksek olması, kan dolaşımının arter duvarlarına uyguladığı kuvveti artırır. Durum devam ederse, kalbe zarar verebilir ve felç ve diğer sağlık sorunları riskini artırabilir. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine (CDC) göre, durumun 2014 yılında 410.000’den fazla ölüme katkıda bulunduğu veya neden olduğu Amerika Birleşik Devletleri’nde yüksek tansiyonlu yaklaşık 75 milyon yetişkin Güvenilir Kaynak bulunmaktadır. Kıyı bölgelerinde yaşayan insanları incelemek, değişen su tuzluluğunun sağlık üzerindeki etkilerini karşılaştırmak için yararlı bir yol sunar. Naser ve meslektaşları, kıyı bölgelerinde yaşayan 1 milyardan fazla insan için yeraltı suyunun ana içme suyu kaynağı olduğunu belirtiyor. Bu nüfusun yaklaşık beşte biri, deniz suyunun yeraltı sularına aktığı ve değişen seviyelerde mineralleşmeye yol açan bölgelerde yaşıyor. Ancak, “içme suyunun tuzluluğu, mineral alımı ve nüfusun kardiyovasküler sağlığı” hakkındaki verilerin sınırlı olduğunu belirtiyorlar.

Kalsiyum ve magnezyum ‘karşı etki’ sodyum

Analizleri, Bangladeş kıyılarının çeşitli bölgelerindeki insanları takip eden iki çalışmadan veri aldı. Ölçümler, muson yağmurları ve kuru hava nedeniyle içme suyunun tuzluluğunun değiştiği dönemleri kapsıyordu. Ekip, hafif veya orta derecede tuzlu su içenlerin idrarlarında düşük tuzlu tatlı su içenlere göre daha fazla sodyum olduğunu buldu. Ayrıca, daha yüksek idrar sodyum seviyesine sahip olanlar da daha yüksek sistolik kan basıncına sahipti. Ek olarak, analiz, hafif ve orta tuzlulukta su içenlerin idrarlarında daha yüksek seviyelerde kalsiyum ve magnezyum bulunduğunu ortaya koydu. Bu minerallerin daha yüksek seviyelerine sahip olmanın, daha düşük sistolik ve diyastolik kan basıncı ile ilişkileri vardır. Örneğin, “hafif tuzlu” su içenlerin ortalama sistolik kan basıncı 1.55 cıva (mm Hg) daha düşük ve ortalama diyastolik kan basıncı tatlı su içenlere göre 1.26 mm Hg daha düşüktü. Sistolik kan basıncı, bir kalp atışı sırasında arterlerdeki kan basıncıdır, diyastolik ise kalp atışları arasındaki basınçtır. Sistolik tipik olarak iki sayıdan daha yüksek olanıdır. Yazarlar, “[kalsiyum] ve [magnezyum] ‘un [kan basıncını] düşüren etkilerinin [sodyum] […]’ nun zararlı etkilerini ortadan kaldırdığını varsayıyorlar. Dünyanın diğer bölgelerinde de benzer etkiler bulan çalışmalardan alıntı yapıyorlar. Bu çalışmalardan bazıları, kalsiyum ve magnezyum yönünden zengin su içmeyi kardiyovasküler nedenlere bağlı ölümlerde azalma ile ilişkilendirmiştir.

Proving the case for fortifying drinking water

Dr. Robert M. Carey, who is a professor of medicine at the University of Virginia in Charlottesville, helped to produce the American Heart Association (AHA) and the American College of Cardiology’s latest guidelines on blood pressure. He was not involved in the study and made some comments about it. He notes that while the reductions in blood pressure are not great, they are large enough to make a difference, and therefore, these results warrant further investigation. He continues, “I think it’s pretty clear from many different studies that a small reduction in blood pressure, done consistently, can have a major impact in reducing cardiovascular disease and stroke.” He points out that the study does not show that adding calcium and magnesium to drinking water actually lowers blood pressure. It is for further studies, conducted in clinical settings, to investigate this, he explains. If further research indeed establishes that fortifying drinking water with calcium and magnesium can lower blood pressure, then that could be a completely new approach to dealing with hypertension as a public health issue. The convention until now, Dr. Carey explains, has been to “wait until someone becomes hypertensive” and then proceed with lifestyle changes and drug treatments to help them manage their blood pressure. “I think we need to do both,” he suggests. The AHA recommend that people should get the vitamins and minerals that they need by following a healthful diet. The Academy of Nutrition and Dietetics also support this and do not recommend the use of supplements as a way to protect against chronic disease. However, the researchers point out that most people in the U.S. do not meet the daily recommended intake for minerals: they don’t eat sufficient amounts of the foods that are rich in them. Naser states that depleting mineral levels in the soil due to “over-farming” and alteration in rainfall from climate change may also be a factor. Fortifying drinking water with beneficial minerals could make up the shortfall, he suggests. He also points out that the body absorbs minerals better from drinking water than from food, where their “bioavailability” could be lower. The authors conclude: “Ensuring optimum concentrations of [calcium] and [magnesium] in drinking water may be an important public health and nutritional intervention to ensure fulfillment of daily requirements of these essential macro-minerals since evidence suggests that globally, concentrations of these minerals are decreasing in the diet.”