Denizaltı volkanlarının açığa çıkardığı enerji bir kıtaya güç sağlayabilir

Okyanuslarımızın derinliklerindeki volkanik patlamalar, bugün yayınlanan bir araştırmaya göre, Amerika Birleşik Devletleri’nin tamamına güç sağlayacak kadar yüksek bir oranda, son derece güçlü enerji salımı yapabiliyor.

Derin deniz yanardağlarından çıkan patlamaların karadakilere kıyasla nispeten ilgi çekici olmadığı uzun zamandır düşünülüyordu. Karasal yanardağlar genellikle çevreye volkanik kül dağıtan muhteşem patlamalar üretirken, derin deniz patlamalarının yalnızca yavaş hareket eden lav akışları ürettiği düşünülüyordu.

Ancak Kuzey Doğu Pasifik’in derinliklerinde uzaktan çalıştırılan araçlar tarafından toplanan ve Leeds Üniversitesi’ndeki bilim adamları tarafından analiz edilen veriler, denizaltı patlamaları sırasında külün dağılma şekli ile denizden yükselen büyük ve güçlü ısıtılmış su sütunlarının oluşturulması arasında bir bağlantı olduğunu ortaya koymuştur. megaplumes olarak bilinen okyanus tabanı.

Bu megaplumlar, kimyasal olarak zengin sıcak su içerir ve karada bulunan volkanlardan görülen atmosferik dumanlarla aynı şekilde hareket eder, önce yukarı ve sonra dışarıya yayılarak yanlarında volkanik kül taşır. Kırk milyon Olimpik yüzme havuzuna eşdeğer su hacimleriyle megaplumların boyutu muazzamdır. Çeşitli denizaltı yanardağlarının üzerinde tespit edilmişler ancak kökenleri bilinmemektedir. Bu yeni araştırmanın sonuçları, lav püskürmesi sırasında hızla oluştuklarını gösteriyor.

Araştırma, Matematik Okulu’ndan Sam Pegler ve Dünya ve Çevre Okulu’ndan David Ferguson tarafından gerçekleştirildi ve bugün Nature Communications dergisinde yayınlandı .

Birlikte, bu denizaltı patlamalarından çıkan külün yanardağdan birkaç kilometre öteye nasıl yayıldığını gösteren matematiksel bir model geliştirdiler. Dinamiklerini yeniden inşa etmek için tarihi bir denizaltı patlamasıyla biriken kül modelini kullandılar. Bu, açığa çıkan ve külü gözlemlenen mesafelere taşımak için gereken enerji oranının son derece yüksek olduğunu gösterdi – ABD’nin tamamı tarafından kullanılan güce eşdeğer.

David Ferguson şunları söyledi: “Dünya’nın volkanik aktivitesinin çoğu su altında, çoğunlukla derin okyanusta birkaç kilometre derinlikte meydana gelir, ancak karasal volkanların aksine, deniz tabanında bir patlamanın meydana geldiğini tespit etmek bile son derece zordur. Sonuç olarak, orada kalır. bilim adamlarının denizaltı volkanizması ve bunun deniz ortamı üzerindeki etkileri hakkında öğreneceği çok şey var. “

Araştırma, denizaltı patlamalarının megaplumların oluşmasına neden olduğunu, ancak enerji salınımının o kadar hızlı olduğunu ve tek başına püsküren erimiş lavdan sağlanamayacağını gösteriyor. Bunun yerine araştırma, denizaltı volkanik patlamalarının yer kabuğundaki sıcak sıvı rezervuarlarının hızla boşalmasına yol açtığı sonucuna varıyor. Magma deniz tabanına doğru yükselirken, bu sıcak sıvıyı da beraberinde götürür.

Sam Pegler şunları ekledi: “Çalışmamız, megaplumların doğrudan lav püskürmesi ile bağlantılı olduğuna ve derin okyanusta volkanik külün taşınmasından sorumlu olduğuna dair kanıt sağlıyor. Ayrıca, tüylerin birkaç saat içinde oluşarak muazzam bir oran oluşturması gerektiğini de gösteriyor. enerji salımı.

David Ferguson ekliyor: “Bir denizaltı patlamasını şahsen gözlemlemek son derece zor olmaya devam ediyor, ancak deniz tabanına dayalı aletlerin geliştirilmesi, faaliyet gerçekleştikçe verilerin canlı olarak yayınlanabileceği anlamına geliyor.

Okyanus tabanının sürekli haritalanması ve örneklenmesi ile uyumlu bu gibi çabalar, okyanuslarımızın volkanik karakterinin yavaş yavaş ortaya çıktığı anlamına geliyor. “