Hava tahminlerinde yeni gösterge

Yaşanılan en kurak kıta olan Avustralya, sellerden kuraklıklara, sıcak dalgalarına ve orman yangınlarına kadar hava koşullarında doğal afetlere ve vahşi dalgalanmalara eğilimlidir.

Şimdi, Flinders Üniversitesi’nin uzun vadeli hidro-iklimsel modellerle ilgili iki yeni çalışması, ada kıtasının aşırı yağışlı veya kuru havayı ve su temini, tarım, çevre ve ülkenin geleceği için hayati önem taşıyan diğer koşulları etkileyen güçlü iklim değişkenliğinin nedenleri hakkında yeni bilgiler sağlıyor. .

Flinders’taki Ulusal Yeraltı Suyu Araştırma ve Eğitim Merkezi’nden (NCGRT) araştırmacılar ilk kez, doğu ve batı Avustralya arasında bitki örtüsünün aracılık ettiği tahterevalli ıslatma-kurutma fenomenini ortaya çıkardılar.

Earth’s Future’daki yeni bir makalede ele alınan tahterevalli fenomeni , doğu Avustralya’nın su kazanmasıyla karakterize edilirken, batı Avustralya su kaybediyor ve bunun tersi, güçlü La Niña’nın neden olduğu kıta çapında ıslanma ile sıfırlanıyor.

“Tahterevalli aşaması, güçlü La Niña olayından önceki bitki örtüsü anomalisine bağlı gibi görünüyor ve sonraki bitki örtüsü ve toprak nemi etkileşimleriyle açıklanabilir,” diyor Hidroloji Doçenti olan baş araştırmacı Dr Huade Guan.

Flinders Üniversitesi’nden Profesör Okke Batalaan, “Bu bulgu, Avustralya’da La Niña’nın neden olduğu bir sonraki güçlü ıslanmanın ardından orman, su ve afet risklerini yönetmek için topluma değerli bir referans sağlıyor” diyor.

Karadaki yağış, nem kaynağını çoğunlukla okyanuslardaki buharlaşmadan alır. Deniz yüzeyi sıcaklık değişimi – El Nino-Güney Salınımı ile ritim içinde olan tropikal Pasifik’te ve Hint Okyanusu Dipolü ile temsil edilen kuzey Hint Okyanusu’nda – Avustralya’daki genel kuraklık veya ıslak durumu tahmin etmek için birkaç ay öncülük sağlar.

On yılı aşkın bir süredir yapılan başka bir uzun NCGRT çalışmasında, Flinders araştırmacıları Güney Yarımküre okyanuslarındaki deniz yüzeyi sıcaklık değişikliklerinin Güney Avustralya’daki yağış üzerindeki etkilerini değerlendirdiler. Frontiers in Earth Science makalesine göre , yağış modelleri için Güney Avustralya’yı gelecekteki aşırı hava koşullarına hazırlamaya yardımcı olabilecek yedi yıllık bir okyanus-atmosfer salınımı buldular .

“Lisansüstü bir projeyle başlayan bu uzun soluklu çalışma (2009’da Dr CP Rofe tarafından), Güney Halk Modu veya Antarktika Salınımı olarak bilinen büyük ölçekli bir okyanus atmosferi salınım indeksi ile yedi yıllık bir gecikmeli yağış tele bağlantısını ortaya çıkardı.” Doçent Guan diyor.

“Tele bağlantıyı, Güney Avustralya kıyılarındaki deniz yüzeyi sıcaklığı ile Güney Yıllık Modu arasındaki 27 sezonluk bir gecikme korelasyonuyla ve SA’daki yağış miktarı ile deniz yüzeyi sıcaklığı arasındaki iki mevsimlik bir gecikme korelasyonuyla doldurduk.”

Diğer ortak yazarlar Dr Wenju Cai (CSIRO ve Flinders mezunu) ve önceki misafir akademisyenler Dr Lingli Fan ve Dr Jianjun Xu (Guangdong Okyanus Üniversitesi), 1979-1998 yılları arasında bu okyanus tele bağlantısının baskın olduğunu doğruladılar.

“Bu döneme odaklanarak, Güney Yıllık Modu ile ilişkili deniz suyu sıcaklığı anomalisinin güney Pasifik Okyanusu’ndan Güney Avustralya denizlerine yaklaşık 27 sezonda nasıl yayıldığını gösteren okyanus patikasını tasvir edebildik.

“Bu deniz sıcaklığı anomalisi yayılımı, yalnızca 1979-1998’de Pasifik Okyanusu’nun Interdecadal Pasifik Salınımının (IPO) pozitif aşaması olarak bilinen belirli bir aşamada olduğu sırada mevcuttu.”

Doç.Dr. Guan, bu tele bağlantı ile SA’daki 1988 ve 1999 kuraklıklarını belirsizlik olmadan başarılı bir şekilde “geriye dönük tahmin” etti, diyor Doç. Güney Avustralya’da planlama.

Dünya’nın Geleceği çalışma ko-yazar ve Flinders Doktora öğrencisi Ms Ajiao Chen tarafından GRACE uydu kaynaklı karasal su depolama analiz ve genişletilmiş veri setleri dayalı son beş yıl içinde doğu ve batı Avustralya arasında tahterevalli ıslanma ve kuruma dört ardışık nokta doğruladı.

“Bu bulgular, bir kurutma aşamasına hazırlanmak için daha iyi yağmur suyu hasadı ve diğer çevresel önlemler fikrini – ve Avustralya’da güçlü bir La Niña kaynaklı kıta çapında sulamanın ardından daha fazla afet riski ve uyarlanabilir arazi yönetimi fikrini destekliyor.

Araştırmacılar, “Islatma olayından hemen sonra bitki örtüsünü azaltmak, sonraki kuru aşamada sıcak dalgaları ve orman yangınları riskini azaltabilir” diyor.