Su kıtlığı, insanların refahını etkileyen en büyük beş küresel risk arasındadır. Su kıtlığı olan bölgelerde durum acımasız. Kar yağışı, yağış, nehir akışı ve kolayca erişilebilen yeraltı suyu gibi geleneksel kaynaklar iklim değişikliğinden etkileniyor ve talep arttıkça arzlar azalmaktadır.
Bu ülkelerde su, sürdürülebilir kalkınma için kritik bir zorluk ve sosyal huzursuzluk ve çatışmanın potansiyel bir nedenidir. Su kıtlığı aynı zamanda geleneksel mevsimlik insan göç yollarını da etkiler ve diğer su güvensizliği faktörleriyle birlikte göç modellerini yeniden şekillendirebilir.
Su sıkıntısı çeken ülkelerin planlama ve yönetimde köklü bir değişikliğe ihtiyacı var. Geleneksel olmayan su kaynaklarının yaratıcı bir şekilde kullanılması yoluyla bunu nasıl yapacağımıza bakıyoruz.
Dünya’nın deniz tabanından üst atmosferine kadar, kullanılabilecek çeşitli su kaynaklarımız var. Ancak bunlardan en iyi şekilde yararlanmak için çok çeşitli teknolojik müdahaleler ve yenilikler gerekir.
Sis yakalamak
Siste gömülü su, sisin yoğun olduğu ve düzenli olarak meydana geldiği kuru alanlarda giderek artan bir şekilde içme suyu kaynağı olarak görülüyor. Sis, damlacık akışını kesen dikey bir ağ kullanılarak toplanabilir. Bu su daha sonra su toplama, depolama ve dağıtım sistemine akar.
Sis toplayıcılarda alüminyum, plastik, pleksiglas ve alaşım gibi farklı tipte elek malzemeleri kullanılabilir. Bunun gibi bir sistemin başarısı, optimum sis engellemeye yardımcı olması gereken coğrafya ve topografyaya bağlıdır. Ancak bu kuru dağlık ve kıyı bölgelerinde işe yarayabilir.
Yerel toplulukların aktif katılımı ve yerel kurumların teknik desteğiyle, sis suyu hasadı az bakım gerektiren bir seçenek ve içme suyu sağlamak için yeşil bir teknolojidir. Sis suyu toplama projeleri Şili, Eritre, İsrail ve Umman dahil dünyanın farklı bölgelerinde uygulanmaktadır.
Bulut Tohumlama
Doğru koşullar altında, bulut tohumlama yoluyla yağmurun iyileştirilmesi, havadan toplanan su hacmini artırma potansiyeline sahiptir. Bu teknoloji, küçük parçacıkların bulutlara veya bunların çevresine dağıtılmasını içerir. Bu parçacıklar, yağmur damlaları veya buz kristalleri için bir başlangıç noktası görevi görür ve oluşumlarını destekler. Bu da yağmur veya kar yağma olasılığını artırır.
Bulut tohumlama teknolojisinin farklı ülkelerde uygulanması, mevcut bulut kaynakları ve türleri, bulut su içeriği ve taban sıcaklığına bağlı olarak yağışların yıllık normun% 20’sine kadar artırılabileceğini göstermiştir. Toplam bulut suyu içeriğinin yalnızca% 10’a kadarı yağış olarak zemine salındığından, yağmur geliştirme teknolojilerinin kuru alanlarda yağmuru artırması için büyük bir potansiyel vardır.
Buharlaşmanın en aza indirilmesi
Kuru alanlar az miktarda yağış aldığından, mikro havza yağmur suyu hasadı, aksi takdirde buharlaşacağı yerdeki yağmur suyunun yakalanmasına yardımcı olabilir.
İki ana mikro havza yağmur suyu toplama sistemi türü vardır. Birincisi, yüzey akışının toplandığı ve tanklarda veya benzeri cihazlarda depolandığı çatı sistemleri aracılığıyla su hasadıdır. Bu su yurt içinde veya çiftlik hayvanlarının sulaması için kullanılmaktadır.
İkincisi, bir su toplama havzasından akan yağmur suyunun küçük bir rezervuarda veya ekili bir alanın kök bölgesinde toplanmasını içeren tarım için su hasadıdır. Su toplama yüzeyi doğal olabilir veya özellikle kumlu topraklara sahip bölgelerde toprağın su emmesini durduran bir malzeme ile işlenebilir. Yüzey akışının aralıklı yapısı nedeniyle, daha sonra kullanılabilmesi için yağışlı mevsimde maksimum miktarda yağmur suyunun depolanması gerekir.
Deniz suyunun tuzdan arındırılması
Tuzdan arındırma işlemi, içilebilir hale getirmek için deniz suyundan veya acı yeraltı suyundan tuzu çıkarır. Bu, su döngüsünden elde edilebilenin ötesinde su toplamamıza izin vererek, iklimden bağımsız ve sürekli yüksek kaliteli su kaynağı sağlar.
Deniz suyunun tuzdan arındırılması, membran teknolojisindeki ve malzeme bilimindeki gelişmeler nedeniyle daha hızlı büyüyor. Bu ilerlemelerin 2030 yılına kadar üretim maliyetlerinde önemli bir düşüşe neden olacağı tahmin ediliyor.
Düşen maliyetleri ve geleneksel su kaynaklarının artan maliyetleri nedeniyle daha fazla yerin tuzdan arındırılmış suya bağımlı hale gelmesi bekleniyor. Şu anda tuzdan arındırma dünya çapında kentsel kıyı merkezlerinin belediye su arzının yaklaşık% 10’unu sağlarken, 2030 yılına kadar bunun% 25’e ulaşması bekleniyor.
Buzdağı hasadı
Bir buzdağını kutup buzullarından birinden su kıtlığı olan bir ülkeye çekmek, su kıtlığı için pratik bir çözüm gibi görünmeyebilir, ancak bilim adamları, akademisyenler ve politikacılar buzdağı hasadını potansiyel bir tatlı su kaynağı olarak düşünüyorlar.
Bir buzdağını okyanus boyunca hareket ettirmek, teorik dört aşamalı bir sürece dayalı olarak teknik olarak mümkündür. Uygun bir kaynak ve tedarikin bulunmasını, gerekli çekme gücü gereksinimlerinin hesaplanmasını, geçiş halindeki eritmenin doğru bir şekilde tahmin edilmesini ve tüm çabanın ekonomik fizibilitesini tahmin etmeyi gerektirecektir. Birleşik Arap Emirlikleri ve Güney Afrika gibi ülkeler, su talep ve arzlarındaki boşlukları kapatmak için buzdağını çekmeyi bir seçenek olarak düşünüyor.
Su ve iklim değişikliği birbirine bağlıdır, bu nedenle iklim değişikliği, kuru alanlarda aşırı kuraklık olasılığını artırır. Geleneksel olmayan su kaynaklarının potansiyelinden yararlanmak, su kıtlığı yaşayan toplulukların iklim değişikliğine karşı direncini artırmaya yardımcı olurken, su tedarik kaynaklarını çeşitlendirebilir.
2030 Sürdürülebilir Kalkınma Gündeminde ve sonrasında çevresel olarak uygulanabilir, ekonomik olarak uygulanabilir ve suyla ilgili sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasını destekleyen geleneksel olmayan su kaynaklarının işlevsel sistemlerini tanımlamalı ve teşvik etmeliyiz.