Araştırmacılar, Balık Dostu Tespit Yönteminin Elektrikli Balık Avından Daha Duyarlı Olduğunu Kanıtladı

Yakınlarda gizlenen balıkları ortaya çıkarmak için bir dereye küçük bir elektrik şoku vermek, balık popülasyonlarını tespit etmek için altın standart olabilir ancak alabalık için pek eğlenceli değil.

Oregon Eyalet Üniversitesi’ndeki bilim adamları, eDNA olarak bilinen çevresel DNA’yı kullanarak çeşitli türlerin varlığını kanıtlamak için nehir suyundan numune almanın, balıkları etkilemeden elektrikli balık avından daha doğru olabileceğini keşfettiler.

OSU Balıkçılık ve Yaban Hayatı Departmanı’nda bir randevusu olan ABD Tarım Bakanlığı Orman Servisi’nde araştırma balık biyoloğu olan Brooke Penaluna”Balık ekolojisi çalışma şeklimizde devrim yaratıyor” dedi. “Genetik araçlar kullanarak bir şişe sudan türleri tespit edebilirsiniz. Alana çıktığınızda, sadece bu şişe sudaki şeye dayanarak size o akıntıda ne olduğunu söyleyebilirim.”

Penaluna, Çarşamba günü Ecosphere’de yayınlanan ve Washington ve Oregon’da kıyı ve Cascade akarsularında akıntıya karşı kıyıda kıyıda yaşayan acımasız alabalık bulunduğunu tespit etmede eDNA örneklemesinin ve elektrikli balık avının etkinliğini karşılaştıran bir araştırmanın baş yazarıdır .

İçlerinde balık bulunan akarsular, balık içermeyen akarsulardan daha fazla koruma sağladığından, yukarı akış balıklarının ne kadar uzağında bulunduğunu belirlemek, orman yönetimi uygulamalarına rehberlik etmek açısından çok önemlidir. Ayrıca, bilim insanlarının belirli türlerin dağılımını ve hareketlerini anlamasını geliştirerek korumaya bilgi sağlamaya yardımcı olur.

Elektrikli balık avı, 1960’lardan beri su kütlelerinde balık dağılımını ölçmek için standart bir yöntem olmuştur. İki elektrotun suya yapıştırılmasını ve yakınlarda yüzen balıkları etkileyen ve elektrotlardan birine doğru yüzmelerine neden olan doğru akım uygulanmasını içerir. Örneklemeyi yapan kişi daha sonra sersemlemiş balığı bir ağda toplayabilir ve birkaç dakika içinde normal faaliyetlerine devam edecekleri suya geri döndürmeden önce veri toplayabilir.

eDNA için araştırma örneklemesi on yıldan uzun süredir kullanılmaktadır, ancak henüz endüstride veya kaynak yönetiminde yaygın olarak kullanılmamaktadır. Sahada su örnekleri toplanmasını ve balığın deri veya mukustaki değişiklikler ve atılım yoluyla düzenli olarak döktüğü belirli balık türleri için DNA varlığını kontrol etmek için laboratuar testleri yapılmasını içerir.

OSU çalışması, eDNA’nın en uzak akıntıya karşı mevcut balık olan “son balık” noktasını bulmadaki etkinliğini test etti. Araştırmacılar, yaşam döngüleri ve boyutları nedeniyle Kuzeybatı Pasifik’in batı tarafındaki akarsularda en yaygın olarak bulunan en yüksek akıntıya karşı en yüksek balık olduğu için kıyıda kıyıda kıyasıya akan alabalık aradılar.

Araştırmacılar Oregon ve Washington’da 60 kıyı deresi seçtiler ve her dere için kaydedilen son “son balık” noktasının her 50 metreden 250 metre yukarısına kadar her 50 metrede bir eDNA örneklemesi ve elektro-balık tutma gerçekleştirdiler.

Elektrikli balık avının alabalık tespit etmediği akarsularda, eDNA örneklemesinin varlıklarının kanıtını gösterme olasılığının hala % 40 olduğunu buldular. eDNA tespiti, elektrikli balık avının 31 derede olduğundan daha yukarı akışta balıkları ortaya çıkardı, bazı durumlarda elektrikli balık avının “son balığı” belirlediği 250 metreye kadar yüksekti.

Bununla birlikte, her iki yöntem de balıklar düşük yoğunluktayken alabalığı tespit etmekte zorlandı.

Araştırmacılar, eDNA’nın, özellikle de enkaz veya bitki örtüsünün elektrikli balık avını kullanışsız hale getirdiği yerlerde, elektrikli balık avına yararlı bir tamamlayıcı olduğunu belirlediler, ancak bu tam bir ikame değil. eDNA tespiti balıklar için daha az rahatsızlık verir ve araştırmacılar için daha az izin gerektirir, ancak elektrikli balık avlama, araştırmacılara eDNA tespitinin izin vermediği boyut, sağlık ve görünüm dahil olmak üzere balıkla ilgili diğer fiziksel verileri kaydetme fırsatı sunar.

Çalışmanın yazarlarından OSU Balıkçılık ve Yaban Hayatı Bölümü’nde Yardımcı Doçent Ivan Arismendi “Elektrikli balık avını ortadan kaldırmayı hedeflemediğimizi belirtmeye çalışıyoruz; sadece bunu bir tamamlayıcı olarak, daha hızlı ve temiz bir şekilde daha fazla bilgi sağlamak için kullanabiliriz” dedi.

“Birini ve diğerini bir doğrulama aracı gibi kullanabilirsiniz bu nedenle, nesli tükenmekte olan türler hakkında bir sorunuz varsa, ikisini de kullanabilir ve her iki yöntem de aynı fikirde olursa varlık konusunda daha sağlam olabilirsiniz.”

Araştırmacılar, eDNA testlerini çalıştırmak için gereken maliyet ve süre düşmeye devam ettikçe ve alan tabanlı ekipman daha kolay erişilebilir hale geldiğinden, eDNA tespitinin daha popüler hale gelmesini umuyorlar. Penaluna, yakındaki bir akışta eDNA tespitinin bir okul projesi için bile kullanılabileceğini söyledi.

“Bunun gerçekten geniş bir kullanım alanı olduğunu düşünüyorum” dedi. “Şimdi, sonraki adımların yöneticilerin ve politika yapıcıların bu yönergelerden bazılarını çizmeye başlaması olduğunu düşünüyorum.”

Çalışma, federal eyalet ve özel arazi sahiplerinin araştırmacılarla çalıştığı ortak üretim biliminin bir örneğiydi. Penaluna, OSU araştırmacıları Arismendi, Jennifer Allen, Taal Levi ve Tiffany Garcia ile işbirliği yaptı .