Derin denizde plastik kirliliği: Jeolojik bir bakış açısı

Jeoloji’nin Mayıs sayısındaki yeni bir odak makalesi , deniz ve tortul ortamlarda plastik atıklar üzerine yapılan araştırmaları özetlemektedir. Yazarlar IA Kane of the Univ. Manchester ve Deep Time Enstitüsü’nden A. Fildani şöyle yazıyor: “Kontrolsüz insan faaliyetlerinin neden olduğu çevre kirliliği, dünya çapında çok büyük ve benzeri görülmemiş bir ölçekte meydana geliyor. İnsan kaynaklı kirliliğin çeşitli biçimleri, plastiğin doğaya salınımı ve özellikle okyanuslar, en yeni ve en görünür etkilerden biridir. “

Yazarlar, Guangfa Zhong ve Xiaotong Peng’in Mayıs sayısındaki biri de dahil olmak üzere, önceki bir GSA hikayesinde (26 Ocak 2021) tartışılan çok sayıda çalışmadan alıntı yapıyorlar. Zhong ve Peng, kuzeybatı Güney Çin Denizi’nde bulunan derin deniz denizaltı kanyonunda plastik atık bulduklarında şaşırdılar.

Kane ve Fildani, “Plastik, dayanıklılığı ve üretilen büyük hacmi nedeniyle genellikle deniz çöpünün baskın bileşeni olarak kabul edilir” diye yazıyor. “Nano ve mikroplastikler, özellikle sinsi bir antropojenik kirletici formudur: küçük parçalar ve lifler çıplak gözle görülemeyebilir, ancak tükettiğimiz yiyecek ve suyla yutulur ve organizmaların etine emilir.”

Hayati sorularından biri şudur: “Bazı plastikler karasal ortamlarda 1000 yıldan uzun süre hayatta kalabilirse, kilometrelerce derinlikte, karanlık, soğuk ve yüksek basınçta okyanus çukurlarında ne kadar dayanırlar? derin denizlerde mikroplastiklere ve nanoplastiklere dönüşebilir mi? “

Kane ve Fildani, “Okyanusları daha fazla zarar görmekten korumak için şimdi harekete geçmek politika yapıcıların görevi olsa da, yerbilimcilerin oynayabileceği rollerin farkındayız,” diye yazıyor Kane ve Fildani. Bu, toplumsal zorlukları ele almak için derin zaman perspektiflerini kullanmayı, deniz tabanındaki ve tortul kayıtlardaki bugünkü dağılımı anlamalarını, hafifletme çabalarının aşağı havza etkilerini kaydetmek ve deniz tabanının geleceğini tahmin etmek için jeoloji tekniklerini kullanmayı içerir. plastikler.

Özetle, “Stratigrafik kaydın geçici doğasını ve şaşırtıcı korunmasını ve derin deniz çökeltilerinde bulunan benzersiz jeokimyasal ortamları anlıyoruz. Karadan denize açıklık getirmek için kaynaktan lavaboya yaklaşımımız. Bağlantılar, plastiğin doğal yaşam alanlarını dolaşırken kullandığı kaynakları ve yolları belirleyebilir ve nihayetinde tecrit edildikleri bağlamı ve etkiledikleri ekosistemleri belirleyebilir. Bu, oşinograflar, biyologlar, kimyagerler ve küresel kirlilikle mücadele eden diğerleriyle yakın bir şekilde çalışarak gerçekleşecektir. sorun.”