Yağmurlar Etiyopya’dan gelen mültecilere ev sahipliği yapan kampları mahvedebilir

TUNAYDBAH KAMPI, Sudan – Tünaydbah’a ulaşmadan önce, El Kadarif’in ana kentinden asfalt bir yolda iki saatlik bir sürüş, ardından tozlu toprakta bir saatlik off-road sürüşü, kavrulmuş çalılar ve koyun ve deve sürülerinin arasından geçerek geçiliyor. , şu anda kuzey Etiyopya’daki şiddetten kaçan 13.300’den fazla mülteciye ev sahipliği yapan doğu Sudan’daki bir kamp.

Şu anda sürüş zor olsa da, çok daha kötü hale gelmesi bekleniyor. Önümüzdeki yağmur mevsiminin kamplara erişimi daha da karmaşıklaştıracağı veya engelleyerek orada yaşayanların güvenliğini ve sağlığını tehdit edeceğinden korkuluyor. Hem Tunaydbah hem de mültecilere ev sahipliği yapan başka bir kamp olan Um Rakuba’daki altyapıda kapsamlı iyileştirmeler yapmak için önemli kaynaklara ihtiyaç var. Ve bu değişikliklerin hızlı bir şekilde gerçekleşmesi gerekiyor.

Yağmurlar konusunda çok endişeliyiz. Tüm topluluk, yağmurlar geldiğinde burada nasıl yaşayabileceğimiz hakkında sorular soruyor. Önümüzde beş adım yürüyemeyeceğiz, ”dedi kamp sakini ve topluluk lideri Esayas Belay.

Engellenen erişim, ani seller ve sağlık riskleri

Birçok yardım görevlisi günde iki kez üç saatlik işe gidip gelir. Yeni gelen mülteciler de Etiyopya sınırından günlük olarak yaklaşık 9 saat taşınıyor ve ağır kamyonlar kampa malzeme getiriyor. Tunaydbah çadır kenti, suyu kolayca emen, yağmurlar yağdığında çamurlu bir pisliğe dönüşen “siyah pamuklu” toprak üzerinde yatıyor. Ayrıca üzerine inşa etmek de rezil bir şekilde zordur.

Bu toprak da tehlikeli olabilir. Örneğin, Danimarka Mülteci Konseyi Sudan ülke direktörü Julian Zakrzewski, yağmurların bir kişi onu kullanırken bir banyonun çökmesine neden olabileceğini söyledi.

Diğer kamp, ​​Um Rakuba, El Kadarif’ten yaklaşık bir buçuk saat uzaklıkta ve 20.500’den fazla mülteciye ev sahipliği yapıyor. Siyah pamuklu toprağa oturmaz ama kendine has sorunları vardır. Tepelerle çevrili bir vadide yer alır ve onu ani sellere karşı savunmasız hale getirir. Mültecileri kabul eden ilk kamp olarak, krizin başlangıcında rastgele çadırlar kuruldu.

Plan International’ın Sudan ofisinin ülke direktörü Anika Krstic, “Suyun açıkça içinden geçeceği tepelerin hemen kenarına kurulmuş çadırları görebilir ve her şeyi kendi yolunda kaydırabilirsiniz” dedi.

Dünya Gıda Programı programlarının başkanı Nic Paulsen, Um Rakuba’ya giden virajlı toprak yolun da çevredeki alandan daha alçak bir rakımda olduğunu, yani yağmurlar başladığında bir “okyanusa” dönüşebileceği anlamına geldiğini söyledi.

Yardım görevlileri Devex’e, bu konumlardan hiçbirinin – Sudan hükümeti tarafından seçilen siteler – çok sayıda insanı barındırmak için ideal olmadığını söyledi. Her iki site de daha önce mülteci kamplarıydı, 1980’lerde kıtlığa tepki olarak kurulmuş ve 2000 civarında büyük ölçüde hizmet dışı bırakılmıştı. Bölgede arazi mülkiyeti karmaşık olduğundan, yerel yönetim acil yer ihtiyacı nedeniyle bu kampları kullanmaya geri döndü.

Ayrıca kamplarda açık dışkılama ile ilgili bir sorun var ve yaklaşan yağmurlar su kaynaklı ve vektör kaynaklı hastalıklarda artışa dair endişeleri artırıyor. Sudan’daki BM Mülteci Ajansı kıdemli acil durum koordinatörü Seda Kuzucu, hazırlık aşamasında yakın zamanda kamplarda bir kolera aşısı kampanyasının başladığını söyledi.

Diğer bir endişe de yönlendirmelerdir. Kamplarda yalnızca temel sağlık hizmetleri verilmektedir, yani insanların sezaryen gibi ameliyatlar için hastanelere gitmeleri gerekmektedir.

Kamplara en yakın sevk hastaneleri, personel yetersizliğini, kırık buzdolapları nedeniyle kan bankalarının bulunmadığını, su kıtlığı ve sterilizasyon sorunları olduğunu bildirdi. Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu, yağmurlar başlamadan önce bu tesisleri güçlendirmek için acil olarak destek sağlamak için bu sevk hastanelerini araştırıyor.

UNFPA Sudan sağlık müdürü Rania Hassan, kamplarda hayat kurtaran malzemeleri önceden konumlandırmaya ve yağmurlar sırasında insanları hastanelere götürmenin yenilikçi yollarını bulmaya ihtiyaç olduğunu söyledi. Örgüt, düşük maliyetli mini ambulanslar olarak hizmet vermek için üç tekerlekli araçların kullanımının artmasını savunuyor. Bu “tuk-tuklar” geleneksel arabalardan daha hafiftir, yani çamura saplanma olasılıkları daha düşüktür.

Altyapı yükseltmeleri ve finansman endişeleri

Kaderif eyaletinde yağmur mevsimi uzun. Mayıs civarında başlaması ve sonraki aylarda Ekim ayına kadar yoğunlaşması bekleniyor. DRC’den Zakrzewski, “İlk yağmur yağar yağmaz artık beton yapı kuramazsınız,” dedi. “Gerçekten zamana karşı bir yarış.” UNHCR’den Kuzucu, iklim değişikliğinin yağmurlu mevsimleri daha az tahmin edilebilir hale getirdiğini söyledi. “Yağmur daha erken gelirse,bu projeler zaman aldığından bu endişe verici,” dedi.

İnsani yardım aktörleri, Tunaydbah kampından asfalt yola kadar çakıllı bir yol oluşturmaya, Um Rakuba’ya giden toprak yolu düzleştirmeye, çadırları daha kalıcı yapılarla değiştirmeye ve drenaj sistemleri kurmaya ihtiyaç olduğunu söyledi. Banyoların yeniden inşa edilmesi, güçlendirilmesi ve sele eğilimli alanlardan uzaklaştırılması gerekecek.

Sudan Mülteciler Komisyonu’nun organizasyon koordinatörü Ameen Ibrahim, insani yardım sektörünün ayrıca sel bölgelerinde bulunan Um Rakuba kampındaki çadırları taşımayı planladığını söyledi.

İsveç hükümeti aynı zamanda kamplarda insani yardım çalışanlarının Kaderif’e gidip gelmelerine gerek kalmaması için çadırlı üsler kurulmasını destekliyor.

İnsani yardım sektörü bu değişiklikleri yapmak için şimdiden adımlar atıyor. Kuzucu, kurumlar arası bir sel müdahalesi hazırlandı ve bir teknik ekip oluşturuldu. UNHCR ve ortakları, her iki kamp için de bir topografya araştırması yapıyor.

Bu kapsamlı altyapı yükseltmeleri pahalı olacak ve finansman konusunda endişeler var.

“Asıl mesele finansman. Hükümetin Tunaydbah’daki Mülteciler Komisyonu’nun kamp yöneticisi Abdel Monaem Osman, bunun için çok para gerekiyor ”dedi.

Kasım ayının sonunda, UNHCR 148 milyon dolarlık bir acil durum fon temyizi başlattı. Bu şu anda yalnızca% 33 oranında finanse edilmektedir. WFP’den Paulsen, bu bütçe yol iyileştirmeleri için bir miktar fon ayırmış olsa da, insani yardım aktörlerinin hala gelecek yağmurlara hazırlanmak için gerekli olan tüm maliyetleri hesapladığını söyledi.

“Fonların gelmesi çok önemli” dedi. “Kesinlikle, önceden konumlandırma bir dereceye kadar yapılabilir, ancak [kamplara] erişimin yine de sağlanması gerekiyor.”

Altyapının ötesinde, işbirliğini artırma ihtiyacı da var. Plan International’dan Krstic, tepkideki zayıf noktalardan birinin, insani yardım aktörlerinin kampta yaşayan insanlara uygun şekilde danışmamaları veya yetenek setlerini kullanmaması olduğunu söyledi. İnsani yardım sektörü bunu değiştirmeye öncelik vermeli, böylece topluluklar taşkın planları hazırlama ve uygulama sorumluluğunu üstlenebilir.

Örneğin Um Rakuba’da yaşayan yaklaşık 75 üniversite öğrencisinden oluşan bir grup, insani yardımda masaya oturmak ve mühendislik gibi alanlarda becerilerini sunmak amacıyla yakın zamanda Sudan’daki Tigrayan Mülteci Üniversite Öğrencileri Derneği’ni kurdu.

Dernek üyesi Eyerus Teshale, “Yolu göstermesi gereken biziz” dedi.